بررسی نظریه این همانی ذهن و مغز

از منظر بسیاری از فیلسوفان دین و متکلمان مهم ترین مبنای نظری باور به حیات بعد از مرگ, نظریه دوگانه انگاری نفس و بدن است. امروزه فیزیکالیسم مهمترین چالش در برابر این نظریه است. فیزیکالیسم نظریه ای است که نفس و حالات نفسانی را یا غیر واقعی و توهم محض می داند (فیزیکالیسم حذف گرا) و یا آنها را به امور صرفا مادی فرو می کاهد (فیزیکالیسم فروکاهش گرا). نظریه «این همانی ذهن و مغز» یکی از شاخه های فیزیکالیسم فروکاهش گرا است. بر مبنای این نظریه نفس و حالات نفسانی چیزی جزء فرایندهای مغزی و عصب شناختی نیستند, و از این رو, مرگ جسم به معنای نابودی نفس و حالات نفسانی نیز هست. در این مقاله, ضمن معرفی نظریه این همانی ذهن و مغز و بیان مبانی آن (اصل بسته بودن و اصل امساک), نشان داده ایم که اصل بسته بودن, اولا قابل اثبات نیست و ثانیا با فرض صحت, به تنهایی در اثبات این همانی ناتوان است و اصل امساک به جهت تعارض با اصل لایبنیتز قابل به کارگیری در مورد نزاع نیست.